درس های کودکی ما دروغی بود و بس

آن همه حرف معلم ها دروغی بود و بس

یک خبر از نان بابا نیست ، حتی از خودش

محتوای سفره ی ما نان و دوغی بود و بس

سهم ما از دلبری دختر همسایه مان

یک نگاه از دیده های بی فروغی بود و بس

خلوت هر نیمه ی شب با خیال ناز تو

صحنه ای از ازدحام و از شلوغی بود و بس

روی گردن منت عشق تو را بردیم دوش

یادگار از عشق تنها جای یوغی بود و بس

 

نوشته شده در یکشنبه 90/1/14ساعت 2:38 عصر توسط متین| نظرات ( ) |