مسافر ، مونده چشم من به راهت تا تو برگردی

دیگه خسته شده عالم از این تنهایی و سردی

 

چرا این جاده ی دوری ، نداره خط پایانی

مگر حال دل من را ، نمی بینی ، نمی دانی ؟

 

بیا که قسمت طوفان تمام بید مجنون شد

من افتادم زپا از غم ، دلم خون شد ، دلم خون شد

 

تو تنها آرزوی من ، منم تنها تر از تنها

عطشناکم به دیدارت ، ملولم از شنیدن ها

 

هوای سینه ام آخر ، بدون بودنت تنگه

سکوت عشق سنگینه، گل لبخند کمرنگه

نوشته شده در دوشنبه 90/10/19ساعت 2:19 عصر توسط متین| نظرات ( ) |