دل بیچاره ی عاشق چه گناهی دارد

که دو چشم تو سر منصب شاهی دارد

هر که گمگشته ی راه تو نشد عاقل نیست

عاقل آن است که رو سوی تو راهی دارد

تو مرا رانده ای از خویش و نپرسیدی ؛ هان؟

که مگر دلشده جز من ، چه پناهی دارد؟!

« آه یک روز همین آه تو را می گیرد»

هر دل سوخته ای ، قدرت آهی دارد

نوشته شده در دوشنبه 91/11/30ساعت 6:38 صبح توسط متین| نظرات ( ) |