مکنون
من از ارتفاع نگاهت ، سقوط .... من و درد دوری و رنج سکوت من آدم ، تو حوا و سیب بهشت و فرجام تلخی به نام هبوط کسی را خبر نیست از حال ما قسم بر تو و عطر خوش بوی موت نفس گیر و دلگیر و دلخسته است زمین گیر یک عمر در جستجوت بیابان بیابان بیابان ، فراق به امید شب تا سحر گفتگوت دعا می کنم تا دعایم کنی من از صبح تا شب ... تو در یک قنوت
نوشته شده در چهارشنبه 93/2/24ساعت
11:12 صبح توسط متین| نظرات ( ) |