انگار دلم دوباره غم دارد و بس

وقتی که تو را دوباره کم دارد و بس

هر واژه برای من کتابی تازه است

وقتی که دو دست من قلم دارد و بس

بار غم هجر بس گران است بدوش

این پیکره باز پشت خم دارد و بس

آوای کسی که می نوازد گوشم

آواز کسی است نای نم دارد و بس

وادی جنون وادی یکتاخواهی است

این بادیه باز چاه زم دارد و بس

 

نوشته شده در دوشنبه 89/8/17ساعت 4:53 عصر توسط متین| نظرات ( ) |