یارب نگاه نازک من بی نصیب نیست                 از شهر غم نشان که در آن یک حبیب نیست

آخر خودت بگو دل بیچاره ی کسی                     کز دلربای خویش جدا شد ، غریب نیست؟

می میرم از فراق ، تو گویی در این دیار                    بهر شفای درد دل من طبیب نیست

با اینهمه حضیض بلا باز زنده ام                   سختی جان من کمی ای جان عجیب نیست

من کربلایی ام که در این کوفه بلا                جامانده ام به غم، خبر از عطر سیب نیست

 

 

نوشته شده در دوشنبه 88/6/9ساعت 11:29 صبح توسط متین| نظرات ( ) |