تو نبودی و همه منشــــاء تقصیر شدیم

ظاهــراً منفعل از حکمت و تقـدیر شدیم

دم زدیم از تو و گفتـــیم و به ما خندیدند

ما به جــــرم طلب وصــل تو تکفیر شدیم

شـــــأن تنزیل دل مــــــا شـب دوری تو بود

لیک در زَعم خســان، شبزده تفسیر شدیم

چه بگوئیم ؟ حیا و سخن و ساحت دوست

الغرض از تو و هجــــران تو دلــگیر شدیم

همه سرشار ز رویای وصالیم فقط

لاجرم باز به فقــــــدان تو تعبیر شدیم

موی ما هرچه سپید است، کهنسالی نیست

بخـــــــدا از غم دوری شــــــما پیر شدیم

نوشته شده در چهارشنبه 88/12/26ساعت 3:29 عصر توسط متین| نظرات ( ) |